DE RAAF :: Vv-hobokense-valkerij

De raaf (Corvus corax) is de grootste kraaiachtige en, op de liervogels na, de grootste van alle zangvogels

Boven Raaf in volle vlucht, midden de snavel is een geducht instrument, onder Raven zijn gek van eieren en stelen ze als de kans zich voordoet.

Herkenning

De raaf is duidelijk groter dan de zwarte kraai en de roek. De kop-staartlengte bedraagt 65 centimeter, de spanwijdte is 1,20 meter en een gewicht van 0,69 tot 1,63 kilogram (deze waarden zijn voorgekomen bij metingen). De snavel is ook in verhouding wat zwaarder en licht gekromd. In de vlucht zijn ze te herkennen aan hun naar verhouding wat grotere kopprofiel en de breder uitwaaierende, ruitvormige staart. Ook vliegen ze hoger en met tragere vleugelslag, en zweven geregeld even, waar een kraai meer doelgericht ergens naar toe vliegt. Het geluid is lager dan bij kraaien.

Intelligentie

Raven worden beschouwd als intelligente dieren. Er wordt beweerd dat raven in de natuur wel eens met wolven een pact vormen. Als de raaf een gewond dier ziet dan gaat hij op zoek naar een wolf en trekt diens aandacht. Nadat de wolf klaar is met de prooi kan de raaf aan zijn maal beginnen. Andere vogels kennen dit trucje overigens ook. Er is zelfs bekend dat raven 'gereedschap' gebruiken, door met stokjes voedsel uit holtes te peuteren en met stenen noten te kraken. Ook kan de raaf geluiden uit zijn omgeving imiteren, zoals de menselijke stem. In wetenschappelijk onderzoek is aangetoond dat raven weten wanneer een soortgenoot vanuit zijn positie iets niet kan zien; en dat raven bij het plunderen van een verstopplaats van voedsel extra voorzichtig zijn als de soortgenoot die het voedsel daar verstopt had (de 'eigenaar') in de buurt is, maar niet als een willekeurige andere raaf in de buurt is.

Raven zouden eveneens een vorm van troostend gedrag vertonen: als ze zien dat een familielid verslagen wordt in een gevecht, troosten ze die door lichamelijk contact te zoeken of diens veren schoon te maken. Hierdoor kunnen ze vermoedelijk zelf ook op meer troost rekenen. De verslagen raaf ervaart hierdoor minder stress, maar blijft nog steeds een hoger risico lopen op nieuwe aanvallen van het familielid.

Voedsel

Hij is een typische alleseter maar leeft vooral van knaagdieren, insecten en larven, wormen, jonge vogels, kadavers, mosselen en aangespoelde vissen. Ook plantendelen als bessen en fruit en mest van onder andere wolven staan op het menu

VOORTPLANTING

Een nest jonge raven in gevangenschap

Het nest bouwt hij bij voorkeur in een hoge boom en gebruikt dit zelfde nest tientallen jaren lang waarbij het ieder jaar wat wordt uitgebreid. De raaf kan tientallen jaren oud worden, al zal dat in de vrije natuur meestal niet lukken.^[4] Van tamme exemplaren in de Tower of London zijn leeftijden van 44 jaar geregistreerd. De raaf is monogaam en blijft zijn hele leven bij zijn partner.

Verspreiding

De raaf is in feite onafhankelijk van het klimaat vrijwel op het hele noordelijk halfrond te vinden: van de Groenlandse ijsvelden tot de Mexicaanse zandwoestijnen. Toch is hij zeldzaam of uitgeroeid in Frankrijk, België, Nederland (1926), Duitsland en Denemarken.

C. c. principalis: Alaska, Canada (behalve het zuidwesten), Groenland en de noordelijke en oostelijke Verenigde Staten.
C. c. sinuatus: zuidwestelijk Canada via de westelijk-centrale Verenigde Staten tot Mexico en Nicaragua.
C. c. clarionensis: de zuidwestelijke Verenigde Staten en noordwestelijk Mexico.
C. c. varius: IJsland en de Faeröereilanden.
C. c. corax: van noordwestelijk Europa via Centraal-Europa tot centraal Siberië.
C. c. hispanus: het Iberisch Schiereiland, Italië en de mediterrane eilanden.
C. c. laurencei: van Griekenland, Cyprus en Turkije tot westelijk China en noordelijk India.
C. c. tingitanus: noordelijk Afrika.
C. c. canariensis: de Canarische Eilanden.
C. c. tibetanus: centraal Azië.
C. c. kamtschaticus: westelijk Mongolië, oostelijk Siberië, noordoostelijk China, noordelijk Japan en de nabijgelegen eilanden.

Raven in Nederland

In Nederland leven nu weer raven na een geslaagde herintroductie op de Veluwe sinds midden jaren zeventig. In 2000 waren er ongeveer honderd broedparen in Nederland, merendeels op de Veluwe maar ook enkele op de Utrechtse heuvelrug, de Sallandse heuvelrug en in Zuidwest-Drenthe. Na een top van zo'n 130 broedparen eind jaren negentig is de stand weer wat ingezakt doordat een konijnenziekte (VHS) de konijnenstand flink heeft laten dalen, en doordat er in het natuurgebied niet meer bijgevoerd wordt met slachtafval waar ook de raven van profiteerden. Volgens SOVON schommelde het bestand tussen de 75 en 90 broedparen in 2007 en de trend sindsdien is constant (geen significante toe- of afname).

De raven leven deels van verkeersslachtoffers van (snel)wegverkeer. Het zou de ravenstand (en zeer veel andere aasetende diersoorten) ten goede komen als kadavers van grotere dieren in het bos zouden mogen blijven liggen, maar hieraan zijn wettelijke beperkingen gesteld. Geleidelijk breiden de raven hun leefgebied in Nederland wel uit en zijn er ook waarnemingen in Noord-Brabant geweest. De raaf staat als niet bedreigd op de internationale rode lijst van de IUCN. De raaf is in 2004 als gevoelig op de Nederlandse rode lijst gezet. De soort staat niet op de Vlaamse rode lijst.

Raven in het Verenigd Koninkrijk

In de Londense Tower zijn vanouds minstens zes raven aanwezig en deze vormen daar een toeristische attractie. Een legende zegt dat het Koninkrijk zal vallen als er minder dan zes raven aanwezig zijn in de Tower. In het wild komen raven nog voor in Schotland en Wales.

Mythologie

Godelieve en de raven

In de mythologie vervullen raven vaak een belangrijke rol.

De Germaanse god Wodan (Odin in het Scandinavisch) gebruikt twee raven, genaamd Huginn en Muninn, als boodschappers.
In het middeleeuwse dierdicht Van den vos Reynaerde komt eveneens een raaf voor: heer Tiecelijn, die een boodschap aan andere dieren overbrengt.
De Kelten kenden er goddelijke kracht aan toe: waarzeggerskunst; overwinning in de strijd; vruchtbaarheid. Een totaal zwarte raaf is een boos teken, maar heeft hij een witte vlek, dan brengt hij geluk.
Bij de Grieken en Romeinen is de raaf het symbool voor een lang leven; hij is de boodschapper van de zonnegod Apollo.
Bij de Egyptenaren was hij juist symbool voor het kwaad.
De Chinezen brengen hem in verband met de zon: een driebenige raaf verbeeldt de tijden van de zon: opkomst, zenit, ondergang.
De Indianen zagen hem als de schelm.
Voor de Joden was hij onrein; symbool van boosheid en kwaad.
Ook voor de christenen was hij op de eerste plaats een vogel die op aas afkomt, die anderen de ogen uitpikt: zo staat hij voor het kwaad dat de mensen verblindt. Hij is symbool van de zonde in tegenstelling tot de witte duif die pure goedheid belichaamt.
Bij de moslims staat in de Koran (Soerat al-Maa’idah: 31): "Op dat moment stuurde God een vogel(raaf) die op de grond kraste om Qabil zoon van Adam en Hawa te laten zien hoe hij zijn broer moest begraven."
Hij is ook symbool voor het rusteloos zwerven (Noach stuurde een raaf die na vergeefse omzwervingen terugkeerde in de ark); daarom is hij ook symbool van de eenzaamheid, en als zodanig de kluizenaars en woestijnmonniken zeer vertrouwd. Velen van hen werden op wonderbare wijze door raven gevoed: Elia, Paulus de woestijnmonnik, Benedictus; daarnaast kwamen de twee trouwe raven van Meinrad wraak nemen toen de heilige door twee onverlaten was vermoord.
Daarnaast is de zwarte raaf een van de beschermers van de Karmapa.

Witte raaf

Incidenteel komen er ook bij de raaf deels tot geheel witte exemplaren voor. Hier is sprake van een recessieve mutatie die partieel of complete pigmentremming in huid, veren en oogpigmenten veroorzaakt. Witte raven hebben een minder grote kans om in het wild lang te leven. Door hun opvallende verschijning worden ze door hun prooi eerder ontwaard en tevens hebben ze door het ontbreken van pigmentlagen in de ogen een sterk verminderd gezichtsvermogen bij daglicht waardoor ze minder goed in staat zijn voedsel te vergaren. Het begrip witte raaf is ook in het algemeen spraakgebruik opgenomen en betekent een zeer zeldzame verschijning, direct gerelateerd aan de zeldzaamheid van het dier.

overgenomen van Wikipedia